Swoje prace wystawia od 1987 r., m.in. we Francji, gdzie przez blisko 20 lat mieszkała i tworzyła, w Hiszpanii, w której żyła kolejne 8 lat, a także w Monako, USA i Chinach. Od 1998 r. dzieła Joanny Sarapaty można oglądać również w Polsce. 

Od lat domeną twórczości artystki pozostaje akt kobiecy, w tym próba uchwycenia zagadki i tajemnicy kobiecej natury. Najczęściej przedstawia kobiety silne i niezależne, a zarazem niezwykle wrażliwe. Jak piszą krytycy, twórczość artystki stanowi subiektywny przewodnik po kobiecej naturze, przedstawia jej złożoność i nieobliczalność. 

Artystka podkreśla, że maluje emocjami. W jej pracach odnajdziemy namiętności, marzenia, ale także wahania, smutki i niepokoje. Jej zdaniem kobieta, aby być piękna, musi być przede wszystkim kobieca. Za źródło inspiracji wskazuje atmosferę europejskich miast, kino, muzykę oraz książki. Prace powstają zwykle na płótnie bądź kartonie. Dzięki umiejętnym zastosowaniu technik mieszanych - akwarela, tusz, pędzel i piórko –  jej obrazy są lekkie, ulotne. 

Cechą charakterystyczną prac Artystki jest portretowanie kobiet bez oczu, z których instynktownie próbujemy odczytać emocje. U Joanny Sarapaty to właśnie ciało, jego ułożenie, poza i gest wyrażają kobiece nastroje, ukryte pragnienia i rozterki. ​

​